Και όμως κάναμε τα πάντα για την ισοπαλία !

Στον αγώνα της Κυριακής κόντρα στην Αγία Νάπα η Ανόρθωση έχασε τους πρώτους της βαθμούς στο γήπεδό της, όπου μέχρι τότε μετρούσε το απόλυτο των νικών, ενώ παράλληλα έκανε την πρώτη της… γκέλα, ή αλλιώς, είχε την πρώτη της απώλεια σε αγώνα που δεν είχε χαρακτήρα ντέρμπι.

Η άμυνα και οι εμμονές

Η κυριότερη αδυναμία της Ανόρθωσης εντοπίζεται στην αμυντική συμπεριφορά και τα προβλήματα που δημιουργούνται από τον τρόπο παιχνιδιού της - το ξεκίνημα των επιθέσεων από τους κεντρικούς αμυντικούς. Μια τακτική που, ναι μεν αρέσκεται να παίζει ο Πάους, αλλά όταν δεν αποδίδει (π.χ. πίεση από τον αντιπάλο από ψηλά) θα πρέπει να υπάρχει εναλλακτικό πλάνο.

Είναι και η εμμονή του Ολλανδού να μην αλλάζει πρόσωπα, ιδιαίτερα από τη στιγμή που έχει την ευχέρεια να το πράξει. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα είναι αυτό του δεξιού οπισθοφύλακα, με τον Γκάμπριελ να έχει αποδείξει πως όσο καλός ποδοσφαιριστής κι αν είναι, η επιθετικότητά του και οι συχνές προωθήσεις του αφήνουν αρκετές φορές τρύπα στην άμυνα. Ωστόσο, ο Τζανακάκης συνεχίζει να μετρά μόλις 22 λεπτά συμμετοχής στη συγκεκριμένη θέση...

Ανεκμετάλλευτος Μαρτίνεζ

Ο Νίκο Μαρτίνεζ θεωρείται και είναι μία από τις κορυφαίες μεταγραφές της φετινής χρονιάς, όχι μόνο στην Ανόρθωση. Πρόλαβε μάλιστα να δείξει δείγματα γραφής από τις πρώτες κιόλας αγωνιστικές του πρωταθλήματος. Όταν στον αγώνα με τη Δόξα ο Αργεντινός αγωνίστηκε στο δεξί φτερό, παρουσιάστηκαν προβλήματα στην ανάπτυξη της ομάδας, αφού ο άξονας, επιθετικά, δυσλειτουργούσε.

Μία από τις κινήσεις του Πάους που άλλαξαν το παιχνίδι στην επανάληψη ήταν η επαναφορά του Μαρτίνεζ στη φυσική του θέση. Σίγουρα ο Ολλανδός γνωρίζει κάποια πράγματα καλύτερα, αλλά το να επιμένει σε κάτι που αποδείχτηκε πως δεν του βγαίνει και να χρησιμοποιεί τον Μαρτίνεζ εκ νέου στα φτερά, δεν μπορεί παρά να δημιουργεί απορίες.

Αναποτελεσματική

Ακόμη κι έτσι, πάντως, η Ανόρθωση θα μπορούσε να πάρει τη νίκη απέναντι στην Αγία Νάπα. Το... τρίποντο δεν ήρθε, γιατί πέραν από τα αμυντικά προβλήματα που έφεραν την ισοφάριση, η ομάδα της Αμμοχώστου δεν κατάφερε να καθαρίσει το παιχνίδι όταν το σκορ ήταν στο 2-1 με κάποια από τις κλασικές ευκαιρίες που βρήκε. Τα τετ-α-τετ των Εντλοβού και Μακρή χάθηκαν, ο Κίττος έπιανε ό,τι πήγαινε μέσα κι έτσι αυτή τη φορά έγινε αυτό που ήταν θέμα χρόνου να γίνει: και οι αδυναμίες στοίχισαν.