Την σκαπούλαρε μια, τη σκαπούλαρε δύο τη τρίτη φορά την πάτησε η Ανόρθωση, που δεν πήρε στα σοβαρά τα μηνύματα που της στάλθηκαν από τα παιχνίδια απέναντι στην Άχνα και τη Δόξα.
Παρά το ιδανικό ξεκίνημα, η «Μεγάλη Κυρία» σε καμία περίπτωση στο πρώτο ημίχρονο δεν έδειξε έτοιμη να τελειώσει το παιχνίδι. Ανούσια κατοχή, φλύαρη υπεροχή, με τους ποδοσφαιριστές της Ανόρθωσης να κάνουν αγγαρεία. Η ομάδα δεν είχε ούτε ενέργεια, ούτε και τρεξίματα με τους ποδοσφαιριστές να είναι στατικοί στις κινήσεις τους. Μια ομάδα που η συνολική της εικόνα ήταν κακή, τόσο σε άμυνα όσο και σε επίθεση, κι ας έπαιζε με την ουραγό του βαθμολογικού πίνακα.
Στο δεύτερο ημίχρονο, όσο οξύμωρο κι αν ακούγεται η Ανόρθωση παρουσιάστηκε βελτιωμένη στο δημιουργικό κομμάτι. Το γρήγορο γκολ που πέτυχε, ήταν το ιδανικό ξεκίνημα για να μετατρέψει το παιχνίδι σε υγιεινό περίπατο. Όμως οι αδυναμίες της, κτύπησαν και πάλι. Η Αγία Νάπα μείωσε στο σκορ και όσο η Ανόρθωση δεν τη σκότωνε, ήταν μέσα στο παιχνίδι. Οι «κυανόλευκοι» είχαν τις ευκαιρίες να τελειώσουν το παιχνίδι, ωστόσο ήταν κακοί και άκρως επιπόλαιοι στην τελική προσπάθεια και στην τελική πάσα. Ως εκ τούτου έδωσαν δικαίωμα στον αντίπαλο να πιστέψει στο βαθμό και να τους τιμωρήσει.
Για να έρθει η ισοπαλία με την Αγία Νάπα, έπρεπε η Ανόρθωση να παρουσιάσει ένα κάκιστο πρόσωπο. Η ομάδα ήταν απείθαρχη αγωνιστικά, οι ποδοσφαιριστές της έκαναν του κεφαλιού τους εντός αγωνιστικού χώρου, δεν είχαν ούτε καθαρό μυαλό. Τα ίδια και στον πάγκο, που ο Αντρέ Πάους δεν κατάφερε να αφυπνίσει τους ποδοσφαιριστές του ούτως ώστε να αποφευχθεί η γκέλα.
Όσο για τον Ολλανδό προπονητή, έχει πολλή δουλειά μπροστά του. Η ομάδα θέλει βελτίωση και άμεσα για να μπορεί να ελπίζει. Και ενδεχομένως να θέλει και ριζικές αλλαγές στον καταρτισμό του αγωνιστικού της πλάνου. Πάνω από όλα, θέλει αγωνιστική πειθαρχία με τον Αντρέ Πάους, να καλείται να τραβήξει τα αυτιά των ποδοσφαιριστών του και να τους συμμορφώσει στο αγωνιστικό πλάνο της ομάδας.
Ας δούμε τα 7 μελανά σημεία της «Μεγάλης Κυρίας», που έχει μπροστά του ο Πάους για να διορθώσει.
Κατοχή ανούσια
Το παιχνίδι κατοχής που μας είχε συνηθίσει η Ανόρθωση πέρσι, που επέβαλε τον ρυθμό της και έλεγχε το παιχνίδι ανήκει στο παρελθόν. Φέτος, η ομάδα της Αμμοχώστου δεν κατάφερε σε κανένα παιχνίδι να γίνει το απόλυτο αφεντικό. Και όταν πρέπει να κοιμίσει τον αντίπαλο, δεν τα καταφέρνει.
Η φωτιά με τις πάσες
Ωραίο το στρωτό παιχνίδι από τα πίσω, αλλά στο παιχνίδι με την ΑΟΑΝ πρόδωσε την Ανόρθωση. Οι ποδοσφαιριστές της παρουσιάζονται αγνώριστοι και υποπίπτουν σε εύκολο λάθος, πουλώντας την μπάλα στο δικό τους μισό, λόγω λανθασμένης μεταβίβασης. Δίνει ευκαιρίες στους αντιπάλους που τη βρίσκουν ανοργάνωτη.
Αργές επιστροφές
Οι επιστροφές της Ανόρθωσης είναι πολύ αργές. Δεν είναι τυχαίο που πολλές αντεπιθέσεις των αντιπάλων όχι μόνο στο ματς με την ΑΟΑΝ, προήλθαν μετά από κερδισμένο κόρνερ της Ανόρθωσης. Παράγοντας που αν δεν βελτιώσει η Ανόρθωση, θα συνεχίσει να το πληρώνει.
Αλληλοκαλύψεις
Η αλληλοκάλυψη είναι μια άλλη πονεμένη ιστορία. Η άμυνα πρέπει να ξεκινάει από την επίθεση, με την Ανόρθωση όμως να μην είναι τόσο επιθετική στην άμυνα της. Παράλληλα οι εναλλαγές στα μαρκαρίσματα δεν δουλεύουν, οι ακραίοι επιθετικοί δεν κλείνουν διαδρόμους και η ομάδα είναι διατρητή από τα άκρα.
Πονεμένη δεξιά πλευρά
Η δεξιά πλευρά της Ανόρθωσης αντιμετωπίζει πρόβλημα. Ο Γκάμπριελ είναι ένας ιδιαίτερα επιθετικογενής ποδοσφαιριστής, ανεβαίνει πολύ ψηλά, καθυστερεί να επιστρέψει και ως εκ τούτου δημιουργούνται κενά στο δεξί άκρο. Όσο για τον Ορλάντι που αγωνίζεται στο δεξί άκρο της επίθεσης, η ταχύτητα του δεν τον βοηθά για να επιστρέψει. Ως εκ τούτου, ο Χόλγκερσον αναγκάζεται να βγει να καλύψει το κενό και κάπου εκεί παρατηρείται η τεράστια τρύπα στα μετόπισθεν της «Μεγάλης Κυρίας».
Οι ρολίστες
Η ποιότητα των ποδοσφαιριστών της Ανόρθωσης, είναι αδιαμφησβήτητη. Όμως η διαφορά της φετινής Ανόρθωσης με την περσινή είναι τεράστια. Πέρσι η Ανόρθωση δεν είχε την ποιότητα να σκοτώσει τον οποιοδήποτε αντίπαλο, ήταν όμως πιο ομάδα. Έντεκα αμυνόντουσαν, έντεκα επιτίθεντο. Οι ποδοσφαιριστές μέσα στο γήπεδο ήταν εργάτες και ο καθένας κάλυπτε τις αδυναμίες του άλλου. Αυτό δεν συμβαίνει φέτος στην Ανόρθωση.
Ο Νίκο Μαρτίνες είναι παικταράς, όμως εκτός του ότι κρατάει λίγο παραπάνω την μπάλα δεν βοηθά στο μαρκάρισμα. Ο Αμπουρτζάνια φιλότιμος μεν, αλλά είναι πολύ πίσω. Ο Πελέ είναι ωραίος ποδοσφαιριστής, ιδίως με την μπάλα στα πόδια μπορεί να κάνει πράματα και θαύματα, ωστόσο από τρεξίματα δεν βοηθά και τόσο κάτι που φέρνει τον Βικτόρ να τρέχει για δύο. Ο Ορλάντι από δεξιά πέρα του γεγονότος πως είναι ανέτοιμος, δεν είναι ο ποδοσφαιριστής που θα κάνει τα τρεξίματα στην ομάδα και δεν είναι έτσι το στυλ του. Όταν από τη μέση και μπροστά, ο μόνος που τρέχει και μαρκάρει είναι ο κόφτης σου, τότε αναπόφευκτα οι αντίπαλοι θα κατεβαίνουν ανενόχλητοι στο μισό σου γήπεδο.
Τα κενά διαστήματα
Το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ανόρθωσης, είναι τα κενά διαστήματα που παρουσιάζονται στο παιχνίδι της. Το παιχνίδι με την Αγία Νάπα ξεκίνησε ιδανικά και αν οι ποδοσφαιριστές του Πάους, έδειχναν την απαραίτητη προσοχή, τότε θα είχαν ένα εύκολο απόγευμα. Ωστόσο η Ανόρθωση, έσβησε τις μηχανές πριν το ημίχρονο, δίχως να εντείνει το ρυθμό της για ένα δεύτερο γκολ. Σίγουρα από τον Οκτώβριο καμία ομάδα δεν θα μπορεί να παίζει 90 συνεχόμενα λεπτά σε ψηλούς ρυθμούς, αλλά καμία ομάδα δεν δικαιολογείται να χαλαρώνει και να σβήνει τις μηχανές από το τέταρτο.
Η συνέχεια
Το καμπανάκι του κινδύνου, έκρουσε δύο φορές για τον Αντρέ Πάους, ο οποίος δεν έκρινε αναγκαίο να κάνει αλλαγές σε πρόσωπα στην ομάδα του. Το πλήρωσε όμως, με τους δύο βαθμούς που πέταξε στο κάλαθο των άχρηστων. Σίγουρα η απρόσμενη απώλεια δεν είναι το τέλος του κόσμου, τον Οκτώβριο δεν κερδίζεται ούτε και χάνεται τίποτα, ωστόσο αποτελεί μια ανώμαλη προσγείωση για όλους στο «Αντώνης Παπαδόπουλος», που πλέον βλέπουν πιο ρεαλιστικά τη συνέχεια.
Πλέον ο Ολλανδός προπονητής έχει τους ποδοσφαιριστές στη διάθεση του και δύο βδομάδες μπροστά του για να βρει τις λύσεις και να προετοιμάσει κατάλληλα την ομάδα του.
Tags
Ποδόσφαιρο