Με άποψη : Αβίαστα λάθη: Ο σίγουρος δρόμος για την… αυτοκαταστροφή

Είναι η τάση του ανθρώπου, στο σύνολο, σε κάθε χωριστή μονάδα, που σαν συμπεριφορά  καθορίζει και την εξέλιξη του ή  τη φθορά του. Την άνοδο ή την πτώση του. Στην τελική έκβαση την επιβίωση-ή την αυτοκαταστροφή του. Στο ποδόσφαιρο-έκφραση και αυτό του ανθρώπου σαν δημιουργία, τέχνη, ένδειξη ή έλλειψη κοινωνικότητας μέσω του τρόπου παιχνιδιού, της ομάδας ή των ατόμων που την αποτελούν, τα αβίαστα λάθη  παρουσιάζουν ένα ξεκάθαρο δείγμα που οδηγεί στην προσέγγιση και την ερμηνεία των δρώμενων στον αγωνιστικό χώρο. Κυρίως όμως: τον ασφαλέστερο δρόμο προς την ήττα  και τον χειρότερο ίσως εφιάλτη των προπονητών στο υψηλό-και όχι μόνο-επίπεδο.

Αβίαστο λάθος αμυνόμενου στη μεγάλη περιοχή (από τον αγώνα ΠΑΟΚ-Μέταλιστ)

Ορισμός & Διαφορές στην εξειδικευμένη ανάλυση

Ως αβίαστο λάθος εννοούμε το λάθος του παίκτη χωρίς αυτός να βρίσκεται υπό οποιαδήποτε πίεση του αντιπάλου. Στις έως τώρα καταγραφές-μετρήσεις στατιστικής που αφορούν κυρίως το τηλεοπτικό προϊόν που προσφέρεται στον κόσμο που  παρακολουθεί το παιχνίδι, η έννοια του αβίαστου επικεντρώνεται στην σημείωση των λαθών που αφορούν τις αποτυχημένες (μικρές ή μεγάλες) μεταβιβάσεις-πάντα χωρίς πίεση.

Σε μία εξειδικευμένη ανάλυση που αφορά είτε αγώνες ποδοσφαίρου στο υψηλό επίπεδο ή στην πρόοδο και τις ελλείψεις μίας ακαδημίας ποδοσφαίρου με όραμα και στόχους δημιουργίας παικτών πρώτης σειράς, τα αβίαστα λάθη καταγράφονται:

• στην αποτυχημένη υποδοχή (control) του παίκτη
• στην αποτυχημένη-εκτός των κοινά αποδεκτών ορίων-εκτέλεση στις στατικές φάσεις π.χ αλλαγή στην εκτέλεση πλαγίου, κόρνερ που καταλήγει άουτ, φάουλ που καταλήγει πολλά μέτρα μακριά από την εστία
• οι άσκοπες απομακρύνσεις της μπάλας που χαρίζουν εύκολη κατοχή στον αντίπαλο και πρόσφατα η συγκεκριμένη καταγραφή αφορά και τον τερματοφύλακα, στη νέα τάση που απαιτεί (και) από αυτή τη θέση ικανοποιητικό χειρισμό της μπάλας ως βασικό παίκτη συμμετοχής της ανάπτυξης με ασφάλεια από την πρώτη ζώνη άμυνας
• η χαμένη ευκαιρία σε κενό τέρμα
• η χωρίς λογική παραχώρηση ευκαιρίας στον αντίπαλο να σκοράρει-π.χ  πέναλτυ με χρήση του χεριού χωρίς πίεση ή ύπαρξης πραγματικού κινδύνου.

Χώρος και χρόνος καταγραφής αβίαστων λαθών

Είναι σημαντική παράμετρος : οι ζώνες του γηπέδου και τα χρονικά σημεία που καταγράφονται τα αβίαστα. Όταν η ασφαλής και ορθολογική ανάπτυξη αποτελεί ταυτόχρονα και τον πρώτο παράγοντα σωστής αμυντικής λειτουργίας (τόσο λόγω της διάταξης των παικτών που επιτρέπει την άμεση πίεση όταν ο αντίπαλος ανακτήσει την κατοχή όσο και με την κατοχή της μπάλας που αυτονόητα δεν επιτρέπει στον αντίπαλο να επιτεθεί).

Στην πρώτη ζώνη άμυνας σε πολύ υψηλό ποσοστό χαρίζουν εύκολο γκολ στον αντίπαλο, λίγο μικρότερο στην δεύτερη ζώνη άμυνας. Στην πρώτη ζώνη επίθεσης επιτρέπουν την δημιουργία αντεπιθέσεων και επικίνδυνων επιθέσεων στον αντίπαλο, ενώ στην πρώτη ζώνη επίθεσης αποτρέπουν την επίτευξη γκολ σε υψηλό ποσοστό που ανάλογα με τον αριθμό (στο υψηλό επίπεδο πάνω από τρία) σημαίνουν επιθετική ανεπάρκεια και μηδενικό αριθμό γκολ.

Χωρισμένη μία καταγραφή σε χρονικά όρια π.χ 15′ λεπτών  σε τάσεις προσφέρει πληροφορίες για την φυσική και πνευματική κατάσταση των παικτών. Έχει επίσης  σημειωθεί στο μεγαλύτερο ποσοστό πως στα χρονικά σημεία που δεν καταγράφει αβίαστα μία ομάδα σημειώνει γκολ χωρίς να δέχεται-άρα και σημαντική βοήθεια στην προσέγγιση και την αντίληψη του αποτελέσματος και των συνθηκών που δημιουργήθηκε.

Λόγοι ύπαρξης – Ψυχολογικές επιπτώσεις

Είναι πολλές οι προϋποθέσεις που προκαλούν τα αβίαστα λάθη-κύριοι παράγοντες:

• η έλλειψη τεχνικής-τακτικής παιδείας
• η ελλιπής εκπαίδευση σε ότι αφορά την ανάληψη ευθύνης απέναντι στο σύνολο-στην επίτευξη στόχου, στην επιπόλαιη προσέγγιση της αποστολής στον αγωνιστικό χώρο
• η έλλειψη συγκέντρωσης , η σωματική, πνευματική κόπωση, το συσσωρευμένο άγχος, η έλλειψη εμπιστοσύνης στην ικανότητα εκτέλεσης ενεργειών (εκτελώ  απλά για να εκτελέσω, έτσι κι αλλιώς θα αποτύχω)
• ο χαμηλός δείκτης στο γνωστικό προβάδισμα, που αποτελεί τον οδηγό για την αποφυγή λανθασμένων ενεργειών

Σε τακτικό επίπεδο πέρα από τα σημεία που αναφέρθηκαν προηγουμένως, τα αβίαστα λάθη δημιουργούν σημαντικές παρενέργειες σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο. Πέρα από την εύκολη παραχώρηση στον αντίπαλο σε κατοχή, ευκαιρίες, αντεπιθέσεις:

• αποτελεί τον νούμερο  ένα παράγοντα αιφνιδιασμού της ομάδας-πολύ πάνω από την όποια υψηλής τακτικής κίνηση του αντιπάλου: είναι εσωτερικός » εχθρός»  και σε ομάδες που αδυνατούν να διορθώσουν το πρόβλημα κύριος παράγοντας »αργού θανάτου» σε ότι αφορά τον στόχο της προόδου και των αποτελεσμάτων
• τα αβίαστα λάθη στη φάση της επιθετικής λειτουργίας, αιφνιδιάζουν τον συμπαίκτη που φυσιολογικά περιμένει την χωρίς πίεση σωστή ενέργεια. Οι ομάδα που κατέχει την μπάλα ανοίγει σε βάθος και πλάτος, άρα το μη αναμενόμενο λάθος δημιουργεί άμεσο κίνδυνο-σε όλους τους χώρους.

Τέλος είναι σημαντικός παράγοντας στην διατήρηση της ισορροπίας ή την πτώση της ψυχολογίας του συνόλου: το εύκολο λάθος πέρα του αιφνιδιασμού επιβαρύνει την αντοχή των συμπαικτών στην προσπάθεια. Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο των υψηλών ταχυτήτων, της έλλειψης χώρων, της απαίτησης άμεσων και επιτυχημένων τεχνικοτακτικών ενεργειών.

Συμπέρασμα – Λύση

Έχει παρατηρηθεί, ομάδες θεωρητικά ασθενέστερες των αντιπάλων να κερδίζουν αγώνες ελαχιστοποιώντας ακριβώς αυτά τα λάθη. Κυρίως να καταφέρνουν τουλάχιστον να μην χάσουν. Ακόμα κι αν έχασαν σε μεγάλο ποσοστό τις μονομαχίες, εδάφους ή αέρα, επιθετικές ή αμυντικές. Εκπληκτικό είναι το παράδειγμα της Τσέλσι στον τελικό του Champions League με την Bayern: σε 120′ λεπτά παιχνιδιού τα αβίαστα λάθη ήταν μόνο 4,καθοριστικός παράγοντας ώστε τουλάχιστον να μείνει ισόπαλη απέναντι σε ανώτερο αντίπαλο.

Η εθνική μας ομάδα ποδοσφαίρου τα τελευταία χρόνια έχει μειώσει ακριβώς αυτό τον αριθμό λαθών διατηρώντας έτσι τη θέση της στις πρώτες ομάδες του κόσμου, ενώ αποτέλεσε και ένα από τους κύριους λόγους της κατάκτησης του ΕURO 2004.

Ο  πρωτοπόρος στην προσέγγιση και   καινοτόμος στην εφαρμογή νέων τεχνικών Λομπανόφσκι, υπέρμαχος της στατιστικής ανάλυσης, πολλά χρόνια πριν, πρώτος ανέφερε τον όρο και έθεσε το όριο: ομάδα που καταγράφει πάνω από 11 αβίαστα σε ένα παιχνίδι ,δεν έχει τύχη να κερδίσει…

Τα αβίαστα λάθη αποτελούν αναγνωρίσιμο-εσωτερικό εχθρό-άρα όχι εξωτερική απειλή. Για αυτό και είναι εύκολο να αντιμετωπιστούν. Κάθε οργανισμός που επιβιώνει διαθέτει ένα κρίσιμο χαρακτηριστικό: της αυτοκριτικής. Πιο ασφαλής και σίγουρος δρόμος προς την επιβίωση δεν υπάρχει: ελαχιστοποιώ τα λάθη μου αφαιρώντας έτσι τα όπλα του αντιπάλου.

Η δημιουργία ποδοσφαιριστών με  υψηλό τεχνικό-τακτικό επίπεδο ,η επιλογή αυτών που διαθέτουν το αίσθημα ευθύνης, την απαραίτητη συγκέντρωση στην επίτευξη στόχων. Η επιμονή στην προπόνηση τακτικής-σε ρεαλιστικές-αγωνιστικές συνθήκες ,η νοητική-προετοιμασία είναι το καλύτερο φάρμακο.


πηγη : overlap.gr