Άλλες ειδήσεις : Οργανωμένοι... ευχή ή κατάρα;

Η ιδιαίτερη σχέση της διοίκησης της Ανόρθωσης με τους οργανωμένους οπαδούς της ομάδας... Ο κόσμος της «Κυρίας» είναι καζάνι που βράζει, διχασμένος όπως μας συνήθισε τα τελευταία χρόνια. Από τη μια υπάρχουν αυτοί που ζητούν το άμεσο κλείσιμο των οργανωμένων και από την άλλη οι οργανωμένοι. Στη μέση φυσικά η διοίκηση που προσπαθεί να βρει λύση που θα εξυπηρετεί και τα τρία μέρη. 




Αναπόφευκτα κάθε φορά που μερίδα ατόμων παρεκτρέπεται, δικαίως ή αδίκως ο Παν.Συ.Φι στοχοποιείται, είτε φταίει, είτε όχι. Μπορεί 5-10-20 άτομα να μην αποτελούν το σύνολο, όμως τη ζημιά την επιτυγχάνουν και ως εκ τούτου το ερώτημα που βασανίζει πολλούς φίλους της Ανόρθωσης, είναι αν οι οργανωμένοι οπαδοί της ομάδας αποτελούν ευχή ή κατάρα;

20 χρόνια «ΜΑΧΗΤΕC» 

Το 2014 οι «ΜΑΧΗΤΕC» έκλεισαν 20 χρόνια ζωής. Οργανωμένα σύνολα φίλων της Ανόρθωσης υπήρχαν από πολύ παλιά, αλλά με εντελώς διαφορετικό τρόπο δράσης. Με την πάροδο των χρόνων, η ανέλιξη του Παν.Συ.Φι πέρασε από πολλά εμπόδια. Παλαιότερα προς τα τέλη της δεκαετίας του '90, ο Κίκης Κωνσταντίνου επιχείρησε να βάλει λουκέτο στους οργανωμένους, χρησιμοποιώντας θεμιτές και αθέμιτες μεθόδους. Εκ του αποτελέσματος απέτυχε, όχι μόνο δεν κατάφερε να «κλείσει» τους οργανωμένους, αλλά επηρέασε και την ομαλή εξέλιξη που έπρεπε να είχαν μέσα στο χρόνο.

Γενικά η ύπαρξη οργανωμένου συνόλου είναι δίκοπο μαχαίρι, αν όλα πάνε καλά τότε έχεις ένα στρατό ταγμένο στο πλάι σου, έτοιμο να πρωτοστατήσει στη μάχη και να πολεμήσει για τη νίκη. Αν όμως τα πράγματα πάνε στραβά και ανάποδα, τότε απέναντι σου βρίσκεις οργανωμένες αντιδράσεις, που κάθε διοίκηση δυσκολεύεται να διαχειριστεί.

Πολλές φορές στο παρελθόν ήταν οι «ΜΑΧΗΤΕC»  που βγήκαν μπροστά και πρωτοστάτησαν, σε εράνους, εθελοντική εργασία και σε εκστρατείες συλλογής χρημάτων. Είναι αυτοί που φτιάχνουν ατμόσφαιρα, εμψυχώνουν την ομάδα και παρασύρουν μαζί τους και τον υπόλοιπο κόσμο. Όμως πολλές άλλες φορές, μέλη τους παρεκτράπηκαν και το σύνολο δεν κατάφερε να τους ελέγξει, με αποτέλεσμα για την πλειοψηφία του κόσμου να είναι ανεπιθύμητοι.

Το 2004 όταν η Ανόρθωση ήταν στα πρόθυρα χρεωκοπίας, οι «ΜΑΧΗΤΕC» τάχθηκαν στο πλάι του Ανδρέα Παντελή και των συνεργατών του, δεν άφησαν χωριό που να μην πάνε να μαζέψουν χρήματα.  Μεταξύ διοίκησης και οπαδών, υπήρχε συνεργασία και επικοινωνία. Αυτό συνέβαινε όλα τα χρόνια που ο Παντελή βρισκόταν στο πηδάλιο του συλλόγου, φυσικά δεν έλειψαν οι στιγμές που η σχέση των δύο πλευρών τελούσε υπό κρίση, στο τέλος όμως ο πρώην πρόεδρος της Ανόρθωσης έβρισκε λύση στο πρόβλημα. Για να λέμε και του στραβού το δίκαιο, τον βοηθούσαν και τα αποτελέσματα μέσα στο γήπεδο.

Η χημεία χάθηκε με την αναγκαστική παραίτηση Ανδρέα Παντελή. Έκτοτε δεν πέρασε πρόεδρος από την Ανόρθωση που να έχει την απαραίτητη επιρροή στους Μαχητές.

Ο Δημητρίου προσπάθησε με κάθε τρόπο -μέχρι και διασκέψεις τύπου έκανε- δεν ήταν όμως αποδεκτός από τη μάζα. Από τη μια η αναγκαστική παρουσία φουσκωτών στο πέταλο και από την άλλη η κάκιστη πορεία της ομάδας, απετέλεσαν τροχοπέδη στην προσπάθεια του. Ο Κκούσιος προσπάθησε και αυτός όσο μπορούσε, μέχρι και το δικηγόρο έκανε στα δικαστήρια της Κροατίας, τα αποτελέσματα όμως δεν τον βοήθησαν σε σημείο που λιθοβολήθηκε.  Ο Σάββας Κάκος ως μετρ της επικοινωνίας, έκανε αποδεκτό κάθε αίτημα που του υπέβαλαν, κατέβαινε και στα οικήματα και έπινε και κανένα ποτάκι και ήταν αρεστός. Μέχρι όμως που η ομάδα άρχισε την ελεύθερη πτώση.

Τα προβλήματα

Τα τελευταία χρόνια οι «ΜΑΧΗΤΕC» έκαναν λάθη, πολλά μάλιστα επαναλαμβανόμενα. Λάθη τα οποία η ευρεία μάζα του κόσμου της Ανόρθωσης, τα κακίζει, τα κατακρίνει και ως απόρροια απορρίπτει τους οργανωμένους. Στις αναμετρήσεις με την Ομόνοια είναι σχεδόν βέβαιο πως θα σηκωθεί η σβάστικα, όσο αυστηρές ποινές κι αν επισύρει το γεγονός αυτό. Μπορεί το συγκεκριμένο σύμβολο και τα όσα πρεσβεύει να είναι ενάντια στην ιστορία του σωματείου και να μην το ενστερνίζεται κανείς, αλλά κανένας οργανωμένος ή ανοργάνωτος δεν φρόντισε το συγκεκριμένο σύμβολο να εξαφανιστεί από την κερκίδα. Αποτέλεσμα τα συνεχόμενα πρόστιμα και τιμωρίες.

Τα βεγγαλικά είναι μια άλλη πονεμένη ιστορία, από τη μια υπάρχει ο κανονισμός που τα απαγορεύει και από την άλλη υπάρχει η δεδηλωμένη αντίθεση στον κανονισμό. Τα σωματεία, η Κ.Ο.Π και οι οργανωμένοι οπαδοί δεν βρήκαν λύση που να αφήνει όλες τις πλευρές ικανοποιημένες. Οι συνδεσμίτες απτόητοι συνεχίζουν το άναμμα φωτοβολίδων, η ομάδα τιμωρείται με χρηματικά πρόστιμα και τιμωρία της έδρας και ως εκ τούτου  ο υπόλοιπος κόσμος στερείται του δικαιώματος να πηγαίνει γήπεδο.

Η αγανάκτηση στον κόσμο της Ανόρθωσης είναι δικαιολογημένη, ας μην ξεχνάμε πως πριν μερικά χρόνια η ομάδα αποτελούσε παράδειγμα προς μίμηση. Όμως όσο αγανακτισμένος κι αν είσαι, δεν επιτρέπεται σε καμία των περιπτώσεων να εισβάλεις στον αγωνιστικό χώρο, για να βιαιοπραγήσεις και να διακόψεις είτε παιχνίδι, είτε προπόνηση. Πόσο μάλλον να καταπατήσεις ιερά σύμβολα. Είτε αυτό πρόκειται για το ματς με την Ντίλα Γκόρι, είτε στην πρώτη προπόνηση. Μπορεί να ήταν μερίδα ατόμων και στις δύο περιπτώσεις, ενδεχομένως να μην ήταν όλοι μέλη των «ΜΑΧΗΤΩΝ», όμως οι υπόλοιποι είχαν υποχρέωση και ευθύνη να προστατέψουν τα συμφέροντα της ομάδας. Δεν το έπραξαν και φέρουν ευθύνη μεγάλη, οι πρώτοι για τα κατορθώματα τους και οι δεύτεροι για την ανυπαρξία τους, στο σύνολο ο Παν.Συ.Φι.

Ευλογία ή κατάρα;

Εκείνο που μπορεί να παινεύονται οι «ΜΑΧΗΤΕC» είναι πως στα δύσκολα δεν κρύφτηκαν πίσω από το δάκτυλο ούτε το έπαιξαν διπλωμάτες, πήραν θέση δίχως να υπολογίσουν το κόστος. Το 2008 υποστήριξαν ανοιχτά και από την πρώτη στιγμή τον Ανδρέα Παντελή, κίνηση που σε πολλούς δεν ήταν αρεστή. Το 2014 στο ενδεχόμενο σύστασης εταιρείας είχαν αρνητική στάση, η οποία όμως δεν άρεσε στην πλειοψηφία του κόσμου που ήταν υπέρ.

Οργανωμένους έχουν και οι υπόλοιπες ομάδες, δεν είναι πρωτοτυπία της Ανόρθωσης. Τέτοιας έκτασης προβλήματα, όμως, συναντιούνται μόνο στην Ανόρθωση και είναι αυτό που πρέπει, να προβληματίσει τους διοικούντες των «κυανολεύκων». Η λύση πονάει κεφάλι, κόβω κεφάλι, δεν απέδωσε, το έπραξε στο παρελθόν ο Κίκης Κωνσταντίνου και απέτυχε. Η εκάστοτε διοίκηση πρέπει να έχει διακριτική επιρροή για να μπορεί να εξυπηρετεί όχι τα δικά της συμφέροντα αλλά της ομάδας. Μεταξύ των δύο πλευρών πρέπει να υπάρχει συνεργασία.

Εξάλλου οι στόχοι και τα όνειρα είναι κοινά, οι ρόλοι όμως πρέπει να είναι διακριτοί. Οι οργανωμένοι δεν μπορούν και δεν γίνεται να λαμβάνουν αποφάσεις και οι διοικούντες δεν πρέπει και δεν είναι σωστό να ικανοποιούν αβέρτα αιτήματα και να πουλούν «οπαδιλίκι» για να γίνουν αρεστοί.

Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο αθλητικό ένθετο της κυριακάτικης εφημερίδας "24"