Αναλυτικά
Νίκο, ποια ήταν η πρώτη σας αντίδραση όταν μάθατε πως κληρωθήκαμε με την Τραπεζούντα;
Όταν μάθαμε ότι θα αγωνιστούμε με την Τραπεζούντα τα συναισθήματα ήτανε… Ήταν η πρώτη φορά που μία Κυπριακή ομάδα θα αγωνιζόταν απέναντι στη μία Τουρκική, και ιδιαίτερα για μία ομάδα της οποίας η πόλη είναι κατεχόμενη και είναι ένα προσφυγικό σωματείο. Είπαμε ότι θα τα δώσουμε όλα για να κάνουμε τον κόσμο μας χαρούμενο και όπως και έγινε. Ήταν η μεγαλύτερη νίκη στον Κυπριακό αθλητισμό.
Για εσένα προσωπικά ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία στην καριέρα σου;
Ναι, ήταν το σημαντικότερο επίτευγμα. Και το τέρμα που πέτυχα, και το παιγνίδι και όσα ζήσαμε και στην Κύπρο αλλά και στην Τουρκία, ήταν κάτι το απίστευτο, δεν συγκρίνεται με τίποτα. Ξέραμε ότι επρόκειτο να αγωνιστούμε με μία ομάδα με πολύ μεγαλύτερο προϋπολογισμό από ότι η Ανόρθωση, με παίχτες μεγάλης αξίας, έπρεπε να αποδείξουμε ότι δεν παίζουν ρόλο τα χρήματα, αυτό που παίζει ρόλο είναι μόνο η καρδιά και η ψυχή και αυτό κάναμε στον αγωνιστικό χώρο.
Πόσο σας επηρέασε το γεγονός ότι το παιγνίδι είχε μη-ποδοσφαιρικό χαρακτήρα;
Εμείς οι ποδοσφαιριστές ήμασταν συγκεντρωμένοι στο στόχο μας και είχαμε ως σκοπό να περάσουμε στην επόμενη φάση. Ο κόσμος το ήθελε πάρα πολύ λόγω των όσων είχαν συμβεί στο νησί και νομίζω νιώσαμε τη μεγαλύτερη χαρά που μπορούσαμε…
Για το παιγνίδι στο ΓΣΠ όπου πέτυχες και ένα τέρμα;
Το παιγνίδι στο ΓΣΠ ήταν κάτι το συγκλονιστικό, κάτι το ανεπανάληπτο. Μας ισοφάρισαν στο 75’ αλλά βρήκαμε τις ψυχικές δυνάμεις και γυρίσαμε το παιγνίδι.
Η ατμόσφαιρα στην Τουρκία σας επηρέασε ψυχολογικά;
Όχι, δεν μας επηρέασε, τουλάχιστο εμένα. Εγώ χάρηκα γιατί μας «έδωσαν» έτσι περισσότερη δύναμη. Όλα αυτά που περάσαμε, από το αεροδρόμιο και γενικά τα πάντα στην Τουρκία, ήταν κάτι που μας πείσμωσε.
Ερχόμαστε πίσω στην Κύπρο από την Τουρκία, όπου σας περιμένουν χιλιάδες Κύπριοι…
Περιμέναμε να έχει αρκετό κόσμο στο αεροδρόμιο, αλλά όχι και τόσο! Ήταν κάτι το εκπληκτικό…
Νίκο, η Τραπεζούντα σημειώνει το δεύτερο της τέρμα στην Τραπεζούντα. Ποια τα συναισθήματα μέχρι να σφυριχτεί το τέρμα ως οφσάιντ;
Μπήκε το τέρμα, όλοι νομίζαμε πως τελείωσαν όλα… Μετά βλέπουμε το οφσάιντ, ήταν μία απίστευτη εναλλαγή συναισθημάτων σε δευτερόλεπτα…
Στο anorthosis24.net επίσης μίλησε και ο τιμούρ Κετσπάγια, που αναφέρεται για το έπος της Τραπεζούντας. Απολαύστε λοιπόν Τιμούρ…
Αναλυτικα οι δηλωσεις του Γεωργιανού
Πέρασαν εννέα χρόνια από την Τραπεζούντα. Γυρίζοντας το μυαλό πίσω, πως αισθάνεσαι για εκείνο τον άθλο;
Όσα χρόνια ασχολούμαι με το ποδόσφαιρο, θα έλεγα ότι εκείνη η ημέρα ήταν μια από τις καλύτερες, αν όχι η καλύτερη, εμπειρία μου. Γιατί δεν ήταν απλά ένα αποτέλεσμα όπου περάσαμε από ένα δύσκολο αντίπαλο. Ήταν κάτι που αφορούσε όλη την Κύπρο. Όλη η Κύπρος ήταν δίπλα μας και όλοι χάρηκαν πάρα πολύ αυτή τη μεγάλη επιτυχία. Εμείς τότε στην ομάδα δεν είχαμε αντιληφθεί πόσο μεγάλη ήταν η επιτυχία. Όσο περνάνε τα χρόνια καταλάβουμε καλύτερα όμως πόσο μεγάλη επιτυχία ήταν εκείνη η πρόκριση που πετύχαμε μέσα στην Τραπεζούντα.
Όταν έγινε η κλήρωση πίστεψες στην πρόκριση ή πηγαίναμε και ότι προκύψει;
Η μεγάλη προσπάθεια από εμένα ήταν να δουλέψουμε ώστε να μην μετατραπεί ένα ποδοσφαιρικό παιγνίδι σε ένα πολιτικό παιγνίδι. Ήθελα να μπούμε στο γήπεδο, να παίξουμε. Ξέραμε τη σημασία του παιγνιδιού και προσπαθήσαμε να πετύχουμε την πρόκριση χωρίς να κάνουμε ένα δύσκολο παιγνίδι ακόμη δυσκολότερο, μπλέκοντας άλλα πράγματα.
Για εσένα πόσο εύκολο ή δύσκολο ήταν να προετοιμάσεις τους ποδοσφαιριστές; Ήταν μία ομάδα με αρκετούς Ελλαδίτες και Κύπριους ποδοσφαιριστές και έτσι αναπόφευκτα το παιγνίδι πήρε Εθνικό χαρακτήρα.
Ίσα ίσα. Αυτό θα ήταν καλύτερα θα έλεγα γιατί στα μεγάλα παιγνίδια ένας προπονητής δεν χρειάζεται να υπενθυμίζει συνεχώς στους ποδοσφαιριστές πόσο μεγάλη σημασία έχει το παιγνίδι. Εμείς απλά προσπαθήσαμε να «κρύψουμε» από τους ποδοσφαιριστές το άγχος που υπήρχε, και για την ομάδα και για τους ποδοσφαιριστές, και πιστεύω πως σε μεγάλο βαθμό το είχαμε πετύχει. Σκεφτόμασταν μόνο ποδοσφαιρικά παρόλο που υπήρχαν στο παιγνίδι και άλλα πράγματα. Μπορεί και αυτός να ήταν ο λόγος που ήρθε αυτή η πρόκριση.
Όταν είδες το ΓΣΠ γεμάτο, αισθάνθηκες μία μεγαλύτερη υποχρέωση πως πρέπει να κερδίσουμε;
Αυτό είναι σίγουρο, έπρεπε, έπρεπε να κερδίσουμε. Υπάρχουν κάποιες φορές, λίγες φορές θα έλεγα, ότι η νίκη δεν είναι μόνο η νίκη. Η νίκη είναι κάτι πολύ πολύ περισσότερο από απλώς μία «νίκη» και εμείς είχαμε την ευκαιρία να παίξουμε ένα τέτοιο παιγνίδι και θα έλεγα ότι πετύχαμε μία νίκη που θα είναι από τις μεγαλύτερες επιτυχίες, αν όχι η μεγαλύτερη, στην ποδοσφαιρική μας καριέρα.
Στην Τουρκία βρήκατε ένα εχθρικό κλίμα. Αυτό σας φόβισε ή σας πείσμωσε;
Εντάξει, αυτό είναι κάτι που το δραματοποιήσανε περισσότερο από ότι ήταν πραγματικά. Εμείς είχαμε το 3-1 από την Κύπρο, και θέλαμε να το διατηρήσουμε. Παρόλο που μείναμε και με 10 ποδοσφαιριστές, το πετύχαμε. Κάτι που ήταν πολύ πιο σημαντικό από ότι άλλο έγινε στην Τουρκία.
Από το παιγνίδι στην Τουρκία τι σου έμεινε περισσότερο χαραγμένο στο νου;
Το πάθος, η αγωνιστικότητα, όλα αυτά που είχε η ομάδα. Είναι αυτά που θέλεις να βλέπεις από τους ποδοσφαιριστές σου όταν είσαι προπονητής σε μία ομάδα. Και σίγουρα αυτά που ζήσαμε στα αποδυτήρια, αυτά που ζήσαμε λεωφορείο και αυτά που ζήσαμε όταν ήρθαμε πίσω στην Κύπρο. Που ήταν κάτι το απίστευτο, να περιμένουν τόσες χιλιάδες κόσμου στο αεροδρόμιο, να σε αποθεώνει και να ζει αυτή τη μεγάλη χαρά που μπορέσαμε εμείς να του προσφέρουμε.
Την ώρα του ακυρωθέν του τέρματος των Τούρκων, ποια ήταν τα συναισθήματά σας;
Δεν είχαμε και αρκετή ώρα να σκεφτούμε! Μπήκε το τέρμα και μέχρι να καταλάβουμε τι έγινε αμέσως ακυρώθηκε το τέρμα. Πολύ περισσότερο αυτό που σκεφτήκαμε ήταν μπράβο του διαιτητή που με τέτοια κατάσταση στο γήπεδο είχε τόλμη να δώσει το οφσάιντ. Μπράβο του διαιτητή που έκανε τη δουλειά του όπως έπρεπε.
Ποια ήταν τα συστατικά εκείνης της ομάδας και των επιτυχιών που έφερε;
Εκείνη η ομάδα είχε συνέχεια, όπως την πρόκριση στους ομίλους του ChampionsLeague σε μία πάρα πολύ δύσκολη εποχή. Όπως ήταν τότε η διοργάνωση πολύ δύσκολα μπορούσες να περάσεις στους ομίλους και εμείς πετύχαμε αυτό το πράγμα. Τότε ήμασταν ομάδα, και είναι σημαντικό να προσπαθείς να δημιουργήσεις ένα οικογενειακό κλίμα. Και αυτό πραγματικά το είχαμε πετύχει. Είχαμε παίχτες από Κύπρο, Ελλάδα, Γεωργία, και από άλλες χώρες, αλλά αυτό που έχει σημασία είναι πως είχαμε παίχτες με ποδοσφαιρική αξία, με χαρακτήρα και καλά παιδιά. Δεν ήταν τυχαία αυτά που είχαμε πετύχει.
0 Σχόλια
Όλα μπλέ και στην ενημέρωση...
Σχόλιο και άποψη με άποψη για την Ανόρθωση