Άλλες ειδήσεις : H θέση του ΠΑΣΠ για την απόφαση της Δικαστικής

Ο ΠΑ.Σ.Π. κλήθηκε να τοποθετηθεί για την χθεσινή (22/05) απόφαση της Δικαστικής Επιτροπής. Μακάρι να ήταν τόσο απλό.







Πρώτον, ο Σύνδεσμος είναι υπέρ της θέσης ότι όλα τα παιχνίδια πρέπει να κρίνονται στο γήπεδο. Με βάση αυτή την αρχή η απόφαση της Δικαστικής Επιτροπής δεν μας προκαλεί αρνητικά συναισθήματα. Ήταν όμως τόσο δύσκολη η υπόθεση που αμφισβητείται νομικά η ορθότητά της. Αν οι Πειθαρχικοί Κανονισμοί υπερισχύουν της Προκήρυξης και βάσει αυτών πρέπει να εκδικάζεται μια υπόθεση διακοπέντος παιχνιδιού, γιατί τότε στην Προκήρυξη να υπάρχουν κανονισμοί που αφορούν διακοπείσα αναμέτρηση;

Δεύτερον, δεν νοείται παίκτης οποιασδήποτε ομάδας να μην είναι ασφαλής κατά τη διάρκεια ενός παιχνιδιού και να τραυματίζεται σοβαρά ή επιπόλαια, ή/και να απειλείται άμεσα η σωματική του ακεραιότητα (στην προκειμένη περίπτωση ο Κακά). Οι αγώνες του ΠΑ.Σ.Π. κατά την τελευταία 5ετία, τουλάχιστον, αποσκοπούσαν στην αναβάθμιση του επαγγελματία ποδοσφαιριστή στην Κύπρο και στην προστασία του από κάθε λογής κινδύνους.

Τρίτον, ως Σύνδεσμος θέλουμε να υπάρχουν ίσες ευκαιρίες για όλους τους ποδοσφαιριστές-μέλη μας. Στην προκειμένη περίπτωση ο ΑΠΟΕΛ θα προετοιμαστεί για το παιχνίδι-τίτλου (εφόσον αυτό επαναληφθεί) χωρίς πέντε ποδοσφαιριστές του, ενώ η ΑΕΛ χωρίς τον αρχηγό της. Συμμετέχουν στην αποστολή της Εθνικής Κύπρου, που χθες (22/05) αναχώρησε για την Ιαπωνία.

Τέταρτον, ως συνδικαλιστικό σώμα των ποδοσφαιριστών, μας ενδιαφέρουν οι εργασιακές συνθήκες των μελών μας. Βάσει της απόφασης της Δικαστικής Επιτροπής οι ποδοσφαιριστές μας θα κληθούν να αγωνίζονται μέχρι τον Ιούνιο και σύντομα θα αρχίσουν προετοιμασία ενόψει των υποχρεώσεών τους στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών διοργανώσεων. Έξι απ΄ αυτούς, μάλιστα, συμμετέχουν και στην αποστολή για το διεθνές φιλικό με την Ιαπωνία. Η ψυχοσωματική καταπόνηση γι΄ αυτούς, λοιπόν, θα είναι μεγάλη και είμαστε κάθετα εναντίον του φαινομένου «υπερφόρτωσης» των ποδοσφαιριστών-μελών μας. Έχουμε αρθρογραφήσει πολλές φορές περί των κινδύνων που ελλοχεύουν για την υγεία των ποδοσφαιριστών που δεν κάνουν σχετικά μεγάλες παύσεις...

Συνοψίζουμε όλα τα σημεία που αναφέραμε: Από τη μια θέλουμε τα παιχνίδια να τελειώνουν στο γήπεδο βάσει των αρχών που μας διέπουν από την ίδρυσή μας, ενώ την ίδια στιγμή είμαστε ταγμένοι να υπηρετούμε τα συμφέροντα των ποδοσφαιριστών μας.

Και ρωτούμε: Ποιά αρχή μας απ΄ όλες αυτές να θυσιάσουμε; Γιατί αν πούμε ότι πρέπει να υπερισχύσουν τα τρία τελευταία σημεία και να κριθεί στα χαρτιά το αποτέλεσμα του αγώνα, τότε θα καταρριφθεί η αρχή μας που λέει ότι όλα τα παιχνίδια τελειώνουν στο γήπεδο. Θα ήταν πολύ αντιποδοσφαιρικό από μέρους μας.

Αν ταχθούμε υπέρ μόνο της επανάληψης του αγώνα, θα αδικούσαμε κατάφορα τα μέλη μας.

Όποια θέση κι αν πάρουμε θα είναι λανθασμένη ή σωστή, ανάλογα με την οπτική γωνία από την οποία βλέπει κανείς το θέμα.


Εμείς θα λέγαμε ότι όλοι οι εμπλεκόμενοι με το ποδόσφαιρο πρέπει να δουλέψουμε για να μην φτάσουμε πάλι σε τέτοια αδιέξοδα. Να μην έρθουμε σε τόσο δύσκολη θέση και να μην ξέρουμε ποιό είναι το σωστό και ποιό είναι το λάθος...