Τέντ Φάν Λίουβεν : "Θα ήταν υπέροχο η συνέντευξη να γινόταν στην Αμμόχωστο"

Ο τεχνικός διευθυντής της Ανόρθωσης, Τέντ Φαν Λίουεν, μίλησε για όλους και για όλα στον Ιάκωβο Κακουρή και την εφημερίδα "Goal News". Ο ολλανδός έδωσε μία διαφορετική συνέντευξη, αναφέροντας αρκετές πτυχές από την ζωή του.

Αναλυτικά η συνέντευξη:

Στόχος μου ήταν να διερευνήσω ποιος είναι αυτός ο... τύπος που τού έδωσαν, χωρίς ενδοιασμούς, τα κλειδιά της ποδοσφαιρικής Ανόρθωσης.

Ποιος είναι αυτός που ανέλαβε να ανορθώσει την... καταρρακωμένη Ανόρθωση σε ένα «πρότζεκτ», στο οποίο είναι το απόλυτο αφεντικό κι οι υπόλοιποι ακολουθούν απλώς τις προσταγές του.

Ποιος είναι αυτός ο κύριος, ο οποίος με μαεστρικό και γλαφυρό γράψιμο μάς συστήνει τα νέα αποκτήματα της ομάδας του, με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο, που ακροβατεί στα όρια της προσωπικής άποψης με την υπερβολή.

Ποιος είναι αυτός που τώρα τελευταία έχει οπλίσει με ελπίδα -ίσως και αισιοδοξία- τους πληγωμένους οπαδούς της «Κυρίας». Ποιος είναι αυτός ο Ολλανδός που με τρεις μήνες παραμονή στην Κύπρο, στις δημόσιες τοποθετήσεις του, υιοθέτησε το σύνθημα «Αμμόχωστος θα επιστρέψουμε»!

Περισσότερο ήθελα να μάθω ποιος είναι ο άνθρωπος Τεντ φαν Λίουεν και όχι ο τεχνικός διευθυντής, ο υπεύθυνος του σχεδιασμού, των μετεγγραφών και των ποδοσφαιρικών συστημάτων που στα μάτια πολλών φιλάθλων είναι από γραφικά έως γελοία.

Κάτι μου έλεγε ότι αυτός ο… τύπος είναι ενδιαφέρων, αξιόλογος, απ' αυτούς που δεν θα περάσουν απαρατήρητοι, όπως ένα σωρό άλλοι στο ποδόσφαιρό μας. Κάτι μου έλεγε ότι άξιζε τον κόπο να ξυπνήσω πρωί–πρωί, την περασμένη Τετάρτη και να βρεθώ στο προπονητικό κέντρο στις Πλάτρες, όπου προετοιμαζόταν η Ανόρθωση.

Πάμε, λοιπόν, να γνωρίσουμε τον Τεντ φαν Λίουεν, μέσα από την πρώτη του μεγάλη συνέντευξή, στο «Goal». «Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Ολλανδία, στο Άρνεμ. Εκείνες οι εποχές ήταν πολύ διαφορετικές από σήμερα. Δεν μπορεί να γίνει σύγκριση. Ήταν η εποχή της επανάστασης της κουλτούρας», είπε χαρακτηριστικά.

Κι ασφαλώς μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον έγινε θιασώτης του μεγαλύτερου κινήματος παγκοσμίως και του πασίγνωστου σλόγκαν του Γκέρσον Λέγκμαν: «Make love not war». «Το αντιπολεμικό κίνημα, η μουσική επηρέασε ολόκληρη τη γενιά μου», ήταν η χαρακτηριστική του ατάκα. «Rolling stones or Beatles;», τον ρώτησα. «Ασυζητητί Rolling stones. Οι Beatles ήταν εξαιρετικοί, αλλά η παρέμβαση τους στην κοινωνία ήταν πολύ διαφορετική. Κάτι σαν δημόσιες σχέσεις…», μού απάντησε.

Ο Τεντ φαν Λίουεν δεν είναι απόφοιτος κάποιου γνωστού πανεπιστημίου. Οι γνώσεις του είναι περισσότερο βιωματικές: «Σπούδασα στη ζωή. Διαφορετικά θα μάθεις το μάρκετινγκ σε ένα πανεπιστήμιο και διαφορετικά θα το βιώσεις. Εγώ προτίμησα να το μελετήσω μέσω του καλύτερου πρωταθλήματος μπάσκετ στον κόσμο, του ΝΒΑ. Πήγα στις ΗΠΑ, έκατσα δύο μήνες για να δω τι κάνουν. Τα εφόδιά μου ήταν μέσα από την ίδια τη ζωή, το περιβάλλον μου, τη δημοσιογραφία, τον αθλητισμό».

Μπαίνοντας νωρίς στη δημοσιογραφία, ήταν σίγουρα ανήσυχο πνεύμα. «Ήθελα να καλύψω τον πόλεμο στο Βιετνάμ. Να ζήσω μία τέτοια εμπειρία…», μού είπε με ψήγματα απογοήτευσης που δεν μπόρεσε να είναι «παρών» στη μεγαλύτερη ένοπλη σύγκρουση μεταξύ Δύσης και Ανατολής κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου.

Στη δημοσιογραφία δεν ήταν μονοδιάστατος: «Έκανα όλων των ειδών τα δημοσιογραφικά ρεπορτάζ. Πολιτικό, διπλωματικό, αθλητικό, οικονομικό, ελεύθερο… Το πιο ενδιαφέρον, όμως, κατά την άποψη μου, είναι το ρεπορτάζ στα δικαστήρια. Εκεί αντιλαμβάνεσαι ότι είναι ο καθρέφτης ολόκληρης της κοινωνίας».

Ασχοληθήκατε και με το Κυπριακό.

Ναι για αρκετά χρόνια.

Αλήθεια, γιατί είναι τόσο δύσκολο να λυθεί το Κυπριακό;

Αυτό προσπαθούσα να μάθω… Γι' αυτό κι είχε τόσο ενδιαφέρον για μένα. Έχω την αίσθηση ότι οι λαοί δεν έχουν μεγάλες διαφορές μεταξύ τους. Έλληνες και Τούρκοι έχουν διαφορές πάρα πολλά χρόνια, πολλούς αιώνες κι ίσως να πρόκειται για ένα πρόβλημα περηφάνιας. Ένας συνεχόμενος καβγάς. Έχουμε και οι Ολλανδοί μία κόντρα με τους Γερμανούς που συντηρείται για χρόνια, αλλά σίγουρα δεν είναι το ίδιο. Εδώ είναι πολύ διαφορετικό.

Σε εκείνα τα πολυσυζητημένα σχόλιά του για να νέα αποκτήματα της Ανόρθωσης, στην τελευταία παράγραφο, ο Τεντ φαν Λίουεν, έγραψε δύο–τρεις φορές: «Αμμόχωστος θα επιστρέψουμε»! «Ήταν απλώς ένα σύνθημα για να σας συμπαθήσει ο κόσμος της Αμμοχώστου;», τον ρώτησα κι έδειξε να ψιλοενοχλείται: «Το έκανα διότι αισθάνομαι την επιθυμία του κόσμου να επιστρέψει στην Αμμόχωστο. Μελετώ τα συναισθήματα των ανθρώπων κι είμαι βέβαιος γι' αυτό. Το έγραψα διότι το πιστεύω».

Ήθελα να σας προτείνω να πηγαίναμε στην Αμμόχωστο να κάναμε τη συνέντευξη. Έκανα λάθος που δεν σας το πρότεινα;

Θα ήταν υπέροχο. Γιατί δεν το έκανες;

Έχετε πάει ποτέ στην Αμμόχωστο;

Ναι πήγα… Ήταν δύσκολο. Εκείνο που δεν μπορώ να κατανοήσω είναι γιατί αφέθηκε αυτή η πανέμορφη πόλη να ερημωθεί, να είναι μία πόλη-φάντασμα. Τα κατεστραμμένα κτήρια, η περιρρέουσα ατμόσφαιρα, είναι εκτός λογικής…

Τι ήταν αυτό που σας έκανε να έρθετε στην Κύπρο;

Με έπεισαν ο κύριος Πουλλαΐδης και ο κύριος Φραντζέσκος Χατζημιχαήλ.

Τα χρήματα έπαιξαν κάποιο ρόλο; (δείχνει να ενοχλείται…)

Όχι!

Η πρώτη ερώτηση που έκανα στον τεχνικό διευθυντή της Ανόρθωσης αφορούσε στην προφορά του επωνύμου του.

Έχει γραφτεί και ειπωθεί σε πάρα πολλές «εκδοχές» γι' αυτό και επιδίωξα να το διευκρινίσω: «Φαν Λίουεν» μου απάντησε «μασώντας», βέβαια, κάποια σύμφωνα που προκαλούν σύγχυση.

Τελικά τα ολλανδικά είναι μία από τις δυσκολότερες γλώσσες;

Για μένα είναι η πιο εύκολη. Είναι πολύ πιο δύσκολο να πω «Χα-τζη-γεω-ργίου». Πώς τα καταφέρνετε;

Στην πρώτη προπόνηση, όταν άρχισαν τα επεισόδια, και να πέφτουν κροτίδες και βεγγαλικά, τι ήταν το πρώτο πράγμα που σκεφτήκατε; Θέλω μία ειλικρινή απάντηση.

Ότι αυτοί που τα έκαναν δεν μπορεί να είναι οπαδοί. Ήμουν πολύ θυμωμένος. Δεν σεβάστηκαν τίποτα. Δεν σεβάστηκαν τον σύλλογο, δεν σεβάστηκαν τον πρόεδρο που ξοδεύει τόσα πολλά. Δεν σεβάστηκαν τους υπόλοιπους οπαδούς που πιστεύουν στο νέο πρότζεκτ της Ανόρθωσης. Είναι δειλοί! Γι' αυτό φορούσαν κουκούλες…

Από την εμπειρία σας, έχετε κάτι να προτείνετε στη διοίκηση για αυτό το πολύ σοβαρό ζήτημα;

Να τους απαγορεύσει να έρχονται στο γήπεδο. Τίποτε άλλο…

«Μπορείτε να αντιληφθείτε τον βαθμό ταύτισης των οπαδών της Ανόρθωσης με την πόλη τους;», ρώτησα τον Τεντ Φαν Λίουεν.

Η απάντησή του είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον: «Αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχει μία πολύ ισχυρή σχέση. Η Ανόρθωση, φαντάζομαι και η Νέα Σαλαμίνα, για μένα είναι το πρόσωπο της Αμμοχώστου. Είναι ένα συναίσθημα όπως η μουσική "φάντο"».

Πιάστηκα αδιάβαστος και το έδειξα. «Δεν ξέρεις τι είναι η μουσική φάντο;», με ρώτησε. Φρόντισα να μάθω. Κι η παρομοίωσή του είναι συγκλονιστική. «Φάντο» ή «Φάδο», που στα πορτογαλικά σημαίνει μοίρα ή πεπρωμένο, ονομάζεται ένα είδος μουσικής που εντοπίζεται τη δεκαετία του 1820 στην Πορτογαλία.

Η μουσική είναι μελαγχολική, το ίδιο κι οι στίχοι, που συχνά μιλούν για τη θάλασσα ή για τη ζωή των φτωχών. Είναι ένα είδος προσμονής, αλλά κι ένα μείγμα νοσταλγίας, λύπης, πόνου, ευτυχίας και αγάπης.

Πολλοί ακολουθούν την Ανόρθωση διότι είναι το μοναδικό πράγμα που τους θυμίζει την Αμμόχωστο. Μπορεί να ισχύσει κάτι τέτοιο στην Ολλανδία;

Όχι δεν είναι το ίδιο. Εδώ το συναίσθημα είναι πολύ πιο έντονο. Αυτή η επιθυμία για την επιστροφή στην πόλη, είναι ένα όνειρο που επαναλαμβάνεται καθημερινά. Ένα όνειρο που δυναμώνει καθημερινά. Η Ανόρθωση είναι το πρόσωπο της θλίψης αυτών των ανθρώπων. Θλίψη, αλλά όχι δυστυχία. Θλίψη με αξιοπρέπεια.

Κατά τη διάρκεια της συνομιλίας μου με τον Τεντ φαν Λίουεν, προσπάθησα -πού και πού- να τον «στριμώξω». Μάλλον βλακωδώς, αφού ο ίδιος ξέρει τη δουλειά (τη δημοσιογραφία) κι απ' την καλή κι απ' την ανάποδη.

Το έκανα με κίνδυνο να εκτεθώ, περισσότερο για να δω την αντίδρασή του. Κι είναι αλήθεια ότι «τσίμπησε» σε μερικές περιπτώσεις, αλλά έβρισκε τον τρόπο να με… επαναφέρει στην «τάξη». Τώρα που το ξανασκέφτομαι, μάλλον εκτέθηκα.

Κι όχι μόνο επειδή δεν ήμουν πολύ καλά προετοιμασμένος (γεγονός που του το ανέφερα). Όταν έχεις απέναντί σου έναν -πρώην έστω- δημοσιογράφο, ο οποίος στο πλαίσιο της δουλειάς του έκανε εκατοντάδες ρεπορτάζ και συνεντεύξεις σε περισσότερες από 100 χώρες της υφηλίου (!), είναι δύσκολο να ζοριστεί στο… «γραφείο» του στις Πλάτρες (έτσι μου είπε όταν με προσκάλεσε να καθίσουμε σε μικρό τραπεζάκι με δύο πλαστικές καρέκλες, με φόντο το γήπεδο προπόνησης). Κι όμως, έδειχνε να το απολαμβάνει και να μην ενοχλείται από το νέο κεφάλαιο στη ζωή του.

Ο χαρισματικός Μαντέλα, ο Κρόιφ και η συνεργασία με τον Αμπράμοβιτς…

Στη δημοσιογραφία ταξίδεψε σε πάνω από 100 χώρες, είχε κάνει συνέντευξη με τον Νέλσον Μαντέλα, διατηρεί ακόμη φιλικότατες σχέσεις με τον Γιόχαν Κρόιφ, λέει ότι έχει σχέση αλληλοεκτίμησης με τον Λουίς φαν Χαλ (παρά τον γνωστό «καβγά» τους), αν κατάλαβα καλά ήταν «κολλητός» με τον πρώην πρόεδρο της ΟΥΕΦΑ, Λέναρντ Γιόχανσον, ενώ στο ποδόσφαιρο βρέθηκε να συνεργάζεται και μ' αυτόν ακόμα τον μεγιστάνα της Τσέλσι, Ρομάν Αμπράμοβιτς. Ο άνθρωπος έχει απίστευτες εμπειρίες…

«Ταξίδεψα πολύ τα τελευταία 40 χρόνια. Έχω επισκεφθεί πέρα από 100 χώρες. Γνώρισα διαφορετικούς ανθρώπους, ξεχωριστούς ανθρώπους. Ο Νέλσον Μαντέλα ήταν χαρισματικός όσο κανένας άλλος. Ένας φανταστικός ηγέτης. Ήταν απέναντί σου και αισθανόσουν δέος. Εξέπεμπε μία πρωτόγνωρη “ακτινοβολία”.

Ίσως να ήταν η σοφία μίας ολόκληρης, ξεχωριστής ζωής, γεμάτης από αγώνες. Η πιο σημαντική μου στιγμή ως δημοσιογράφος ήταν οι αποκαλύψεις μου το 1998 όταν ο Γιόζεφ Μπλάτερ αναδείχθηκε πρόεδρος της ΦΙΦΑ. Εγώ είχα πολύ καλές σχέσεις με τον μακροβιότερο πρόεδρο της ΟΥΕΦΑ, τον Σουηδό Λέναρντ Γιόχανσον (σ.σ. τον άνθρωπο που υλοποίησε το πιο πετυχημένο ποδοσφαιρικό πρότζεκτ, το Τσάμπιονς Λιγκ).

Πήγα στο Γιοχάνεσμπουργκ, στη Νότια Αφρική στην πιο βίαια πόλη του κόσμου. Μελετούσα για 2-3 μήνες και στη συνέχεια πήγαινα εκεί και κατέγραφα. Κι ακολούθως στις ΗΠΑ όπου επίσης υπάρχει μεγάλη βία. Ασχολήθηκα πολύ με αυτά τα θέματα. Καθώς επίσης με μεγάλα κοινωνικά προβλήματα, τις σχέσεις μεταξύ των χωρών, την κατάσταση στη Λατινική Αμερική…», είπε στο «Goal» για την ευρύτητα της δραστηριότητάς του στη δημοσιογραφία. Και στη συνέχεια, από το 2001 μπήκε στο ποδόσφαιρο.

Αρχικά στη «μικρή» Αγκόβ Άπελτουρν και στη συνέχεια στα μεγάλα ολλανδικά σαλόνια και τη Φιτέσε.

Το πρότζεκτ της Ανόρθωσης είναι πραγματικά ελκυστικό για έναν άνθρωπο που δούλεψε στην Α' Κατηγορία της Ολλανδίας;

Είναι ένα φανταστικό πρότζεκτ. Να φτιάξεις μία ανταγωνιστική ομάδα με μικρό προϋπολογισμό. Ναι, είναι πολύ ελκυστικό! Πρέπει να δημιουργήσουμε την κατάλληλη υποδομή, έτσι ώστε με την ολοκλήρωση του πρότζεκτ να έχουμε υλοποιήσει τους στόχους μας.

Κάτι πιο «χειροπιαστό»...

Πρώτον: Να δημιουργήσουμε μία ανταγωνιστική ομάδα. Δεύτερον: Η Ανόρθωση να είναι ένας υγιής οικονομικά σύλλογος και τρίτον: Να διαθέτουμε ποδοσφαιριστές που μπορούν να έχουν μεταπωλητική αξία.

Ταυτόχρονα, θα πρέπει να αναβαθμίσουμε και κάποιους άλλους τομείς, να δημιουργήσουμε κέντρο αποκατάστασης των αθλητών, να ενισχύσουμε και να οργανώσουμε σωστά το τμήμα σκάουτινγκ, να εμπλουτίσουμε το προσωπικό μας. Να δημιουργηθεί ένα δίκτυο που είναι σωστά δομημένο και να μπορεί να λειτουργήσει ανεξάρτητα ποιος είναι τεχνικός διευθυντής και ποιος προπονητής.

Γιατί δεν κάνατε το ίδιο στη Μάλτα με τη Βαλέτα;

Στη Βαλέτα δεν είχα αυτόν τον ρόλο. Ο ρόλος μου ήταν απλώς συμβουλευτικός και τίποτα παραπάνω. Εξάλλου, στη Μάλτα δεν μπορείς να υλοποιήσεις ένα τέτοιο πρότζεκτ, όπως στην Ανόρθωση. Δεν έχεις τα εφόδια. Η εισήγησή μου σε κάποιους ανθρώπους ήταν να μην ασχοληθούν…

Πολλοί είναι επιφυλακτικοί για το μοντέλο τεχνικού διευθυντή ως το απόλυτο αφεντικό στο κυπριακό ποδόσφαιρο.

Αυτό είναι το μέλλον του ποδοσφαίρου. Είμαι εδώ για να δημιουργήσουμε ένα καλύτερο μέλλον για την Ανόρθωση. Να εκπέμπει σεβασμό και αισιοδοξία για το μέλλον.

«Πού πήγαν τα χρήματα του Τσάμπιονς Λιγκ;»

Μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις μου κουβεντιάζοντας με τον Τεντ φαν Λίουεν, ήταν όταν τον άκουσα να λέει τη γνωστή -στους Ανορθωσιάτες- ατάκα: «Πού πήγαν τα χρήματα του Τσάμπιονς Λιγκ;».

Η Ανόρθωση έφτασε μέχρι τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Γιατί χάθηκαν τα λεφτά του Τσάμπιονς Λιγκ; Γιατί δεν έμεινε τίποτα; Πού πήγαν τα χρήματα του Τσάμπιονς Λιγκ; Πώς αξιοποιήθηκαν; Η δουλειά στο ποδόσφαιρο δεν τελειώνει ποτέ. Στην Ανόρθωση υπάρχουν στόχοι. Θέλουμε να τους πραγματοποιήσουμε βήμα με βήμα. Αυτό που έχω ως τελικό στόχο είναι να δούμε πέρα από τον σημερινό μας ορίζοντα.

Με τα χρήματα του Τσάμπιονς Λιγκ, η Ανόρθωση πλήρωσε κάποια παλιά χρέη, κάποια… χάθηκαν κι επειδή κάθε χρόνο υπήρχε έλλειμμα, οδήγησε σε νέα χρέη εξίσου μεγάλα…

Δεν ξέρω, δεν ήμουν εδώ και δεν θέλω να επεκταθώ. Πλέον, θέλουμε να δουλέψουμε με μία εντελώς διαφορετική φιλοσοφία.

Σε μία πρόσφατη συνέντευξή σας είπατε: «Δεν ξέρω αν ο κόσμος έρθει στο γήπεδο, αλλά μπορούμε να τον επηρεάσουμε με τον τρόπο που παίζουμε ποδόσφαιρο». Δεν ήταν πολύ αισιόδοξο και φιλόδοξο;

Δεν λέω ιστορίες! Αισιόδοξες ή απαισιόδοξες… Πιστεύω σ' αυτόν τον τρόπο δουλειάς. Κι αυτό θα κάνω… Το ποδόσφαιρο είναι κάτι παραπάνω από ένα άθλημα. Ξέρεις τι σημασία και τι απήχηση είχε η κατάκτηση του Μουντιάλ του 1954 για τους Γερμανούς; Λίγα χρόνια μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Το πρώτο πράγμα που θέλουν οι οπαδοί της Ανόρθωσης είναι νίκες. Χωρίς νίκες δεν θα γεμίσει το «Αντώνης Παπαδόπουλος». Το έχετε σκεφθεί αυτό;

Αυτό το πράγμα είναι στενόμυαλο! Μισώ αυτή τη νοοτροπία, αυτόν τον τρόπο σκέψης. Για να φτάσεις στις νίκες πρέπει να δημιουργήσεις τις απαραίτητες συνθήκες. Πρέπει να δώσεις στους παίκτες το απαραίτητο περιβάλλον για να φτάσουν στη νίκη. Πώς απαιτείς μόνο τη νίκη, όταν είσαι ακόμη στην αρχή; Θέλουμε να φτάσουμε από τη μία στιγμή στην άλλη τις ομάδες που έχουν δεκαπλάσιο προϋπολογισμό από τον δικό μας. Πώς μπορείς σήμερα να φτάσεις στο επίπεδο του ΑΠΟΕΛ ή άλλων ομάδων όταν εμείς έχουμε μόνο το 10% του προϋπολογισμού τους.

- Η Ανόρθωση δεν έχει μόνο το 10% του προϋπολογισμού του ΑΠΟΕΛ…

- Οκέι, εσύ τα ξέρεις καλύτερα. Δεν θέλω να συζητώ και να συγκρίνω δεδομένα με άλλες ομάδες. Εντάξει δεν θα είναι 10% θα είναι 20%. Οι διαφορές και πάλι είναι τεράστιες.

Έχετε μιλήσει με τον κόσμο, με φίλους της Ανόρθωσης;

Όχι…

«Έχω βρει και τους παίκτες που θέλουμε για τον Δεκέμβριο»!

Γιατί δεν έχει προχωρήσει ο σχεδιασμός της ομάδας, όσο θα θέλατε;

Διότι δεν είναι εύκολο να πείσεις τους ποδοσφαιριστές που θέλουμε να έρθουν στην Κύπρο και την Ανόρθωση. Είναι τόσο απλό… Έχω βρει όλους τους παίκτες που θέλουμε. Έχω βρει και τους παίκτες που θέλουμε για τον Δεκέμβριο. Το θέμα είναι να τους πείσεις να έρθουν στην Κύπρο του σήμερα, στην Ανόρθωση…

Ο Ιταλός Τονούτσι θα είναι στην Ανόρθωση;

Συμμετέχει στις προπονήσεις. Τίποτα περισσότερο. Δεν είπαμε ότι θα τον αποκτήσουμε. Ζήτησε να προπονείται μαζί μας και δεχθήκαμε με χαρά.

Μία από τις αποφάσεις σας που ξένισε, ήταν η παραμονή του Τόνι Κάλβο.

Ο Τόνι Κάλβο είναι ένας εξαιρετικός ποδοσφαιριστής που ταιριάζει στο πλάνο μας.

Ταλαντούχος, αλλά ένα ματς παίζει καλά και πέντε όχι... Θα αλλάξει τώρα; Δεν είναι ρίσκο;

Κανένα ρίσκο. Χωρίς καμία αμφισβήτηση!

Τον ξέρατε από παλιά, από μικρό στην Μπαρσελόνα;

Ναι, αλλά δεν θα έλεγα ότι τον παρακολουθούσα συνεχώς.

Γιατί δεν κατάφερε να αναδείξει το ταλέντο του προηγουμένως στον Άρη Θεσσαλονίκης, τώρα στην Κύπρο;

Δεν ξέρω, δεν ήμουν εδώ τα προηγούμενα χρόνια. Δεν μπορώ να σας απαντήσω...

Κι ο Γκονσάλο Γκαρσία δεν βοήθησε καθόλου στην περσινή σεζόν. Γιατί τον θέλετε τόσο επίμονα; Αν δεν βελτιωθεί σημαντικά θα σας χρεωθεί ως αποτυχία...

Γνωρίζω πολύ καλά τις δυνατότητες του Γκαρσία. Δεν μπορώ να απαντήσω για την περσινή σεζόν. Δεν ήμουν εδώ. Εξάλλου, δεν μου αρέσει να μιλώ για τον κάθε παίκτη ξεχωριστά.

Τότε γιατί είσαστε τόσο απλοχέρης στα εγκωμιαστικά σχόλια για τους νέους;

Αυτό γίνεται μόνο για τους νέους μας παίκτες για να τους μάθει ο κόσμος.

Βρήκατε πραγματικά ταλέντα στην Ανόρθωση;

- Ναι. Πιστεύω ότι υπάρχουν ποδοσφαιριστές που μπορούν να βοηθήσουν. Ίσως να χρειαστεί μεγαλύτερη προσπάθεια, αλλά πρέπει να την κάνουμε όλοι. Η διαφορά των νεαρών Κυπρίων με κάποιους ξένους παίκτες είναι περισσότερο στη νοοτροπία. Κάποιοι πρέπει να αλλάξουν τη νοοτροπία τους.

Δηλαδή;

Να αλλάξουν τον τρόπο σκέψης τους για του ποδόσφαιρο, να αλλάξουν τον τρόπο δουλειάς τους. Από τα τεστ που κάναμε διαπιστώσαμε ότι κάποιοι απ' αυτούς, ολόκληρο το καλοκαίρι δεν έκαναν τίποτα! Με εξαίρεση τους Μακρή και Λοϊζίδη δεν ανταποκρίθηκαν σωστά σ' αυτά που είπαμε. Κι αυτό είναι απαράδεκτο. Από την άλλη, με χαροποίησε πολύ το γεγονός ότι αντιλήφθηκαν το λάθος τους και ανταποκρίθηκαν πολύ σωστά στην κριτική που τους έγινε.

Μα είναι δυνατόν επαγγελματίες παίκτες να μην φροντίζουν να είναι σε καλή κατάσταση ακόμη και στην περίοδο των διακοπών;

Ίσως να μην τους είπε κανένας τι έπρεπε να κάνουν… Το θετικό είναι ότι τώρα το κατάλαβαν…